"उन्हाळ्याचा आठवणींचा शिमला-मनाली प्रवास"

"उन्हाळ्याचा आठवणींचा शिमला-मनाली प्रवास"

हिमशिखरांच्या कुशीत दोन कुटुंबांचा अविस्मरणीय अनुभव

सूर्याच्या कोवळ्या उन्हात सुरू झालेला आमचा 9 एप्रिल 2025 चा प्रवास, आमच्या जीवनातील एक अविस्मरणीय आठवण बनून गेला. दोन कुटुंबीय, एक छोटासा 2.5 वर्षांचा चिमुकला सोबत घेऊन, आम्ही सुरत विमानतळावरून दिल्लीकडे प्रस्थान केलं. दिल्लीपासून पुढे आमचा प्रवास सुरू झाला — कारने शिमलाच्या दिशेने.

⛰️ शिमला – शांततेचं आणि बर्फाचं नंदनवन

शिमलाच्या वाटेवर निसर्गाने आमचं भरभरून स्वागत केलं. घनदाट झाडींनी सजलेले वळणावळणाचे रस्ते, झाडांतून डोकावणारे ढगांचे तुकडे, आणि थंडीचा गारवा — प्रत्येक क्षणाला मन झुकत होतं.

दुसऱ्या दिवशी सकाळी आम्ही ९ वाजता शिमलातील लोकल पर्यटनस्थळांना भेट दिली.

मॉल रोड हे शिमल्याचे हृदयच जणू. झगमगती दुकाने, कॉफी शॉप्स, हँडमेड वस्त्र व हस्तकला वस्तूंनी भरलेले बाजार, आणि ट्रॅफिकपासून मुक्त रस्ता. आम्ही तिथे शॉपिंग केली — हाताने विणलेल्या शाली, लोकल वूलन कपडे, लाकडी खेळणी आणि स्थानिक चवीनुसार खाद्यपदार्थांची मजा घेतली. संध्याकाळी चहा घेत घेत मॉल रोडवर चालणे म्हणजे एक वेगळीच अनुभूती होती.

शिमल्याच्या थंडीमध्ये अचानक बर्फवृष्टी सुरू झाली आणि ते दृश्य एखाद्या चित्रपटातील प्रसंगासारखं भासत होतं. चिमुकल्याच्या आनंदी चेहऱ्यावरची चमक, हाताने पकडलेला बर्फ, आणि त्याच्यात खेळणं — या क्षणांनी आमचं मन भारावलं.

🌊 कुल्लू – साहसाचं दुसरं नाव

शिमलाच्या सुंदर आठवणी मनात साठवत आम्ही पुढे कुल्लूच्या दिशेने निघालो. रस्त्याच्या दोन्ही बाजूंना वाहणाऱ्या ब्यास नदीचं सौंदर्य अतिशय नेत्रसुखद होतं.

कुल्लूत आल्यावर आम्ही थांबलो ते रिव्हर राफ्टिंगसाठी!

हा अनुभव अत्यंत थरारक होता. राफ्टिंग बोटीत बसताना मनात थोडीशी भीती होती, पण नदीच्या प्रवाहात उतरल्यावर ती भीती क्षणात निखळली. पाण्याच्या लाटा, आवाज, आणि साहसी वळणं — या साऱ्यांनी आम्ही आनंदात चिंब भिजलो. राफ्टिंग संपल्यावर शरीर दमलेलं होतं, पण मन मात्र प्रसन्न आणि उत्साही झालं होतं.

❄️ मनाली – बर्फात न्हालेलं स्वप्न

मनालीमध्ये आम्ही दोन दिवस राहिलो. शहरातील मॉल रोड, हडिंबा मंदिर, आणि मनु मंदिर पाहून हिमालयाच्या कुशीत वसलेल्या या शहराची विविध रूपं अनुभवली.

पण मनालीतील सर्वात वेगळी अनुभूती होती ती दुसऱ्या दिवशीची — सिसु आणि अटल टनेल!

अटल टनेल पार करताच वातावरणात अचानक बदल जाणवला. डोंगरांमध्ये खाचखळग्यांतून जाणारी ही टनेल म्हणजे एक अभियांत्रिकी चमत्कारच! तिच्या दुसऱ्या टोकाला पोहोचताच आम्ही एका स्वप्नवत जागी आलो — सिसु!

❄️ सिसु – बर्फाने झाकलेलं स्वर्ग

सिसु गावात पाय ठेवल्यावर असं वाटलं जणू पृथ्वीवर एखाद्या स्वर्गात आलो आहोत. सर्वत्र पांढऱ्या बर्फाचं साम्राज्य. लहानसहान झाडे, घरं, रस्ते — सगळं काही बर्फात झाकलेलं होतं.

आम्ही तिथे स्नो स्कूटर, स्लेजिंग, आणि बर्फात खेळण्याचा भरपूर आनंद घेतला. चिमुकल्याने बर्फात लोळण घेतली, छोट्या हातांनी बर्फाच्या गोळ्या फेकल्या. आमच्या डोळ्यांत आनंदाश्रू होते. श्वास घेताना फक्त थंडी नव्हे, तर त्या निसर्गाची दिव्यता देखील आत झिरपत होती.

सिसुची शांतता, बर्फाचे पांघरूण आणि हिमशिखरांचं अद्भुत सौंदर्य पाहून मन अगदी शांत झालं.

👫 सहप्रवासी आणि नात्यांची उब

या प्रवासात आम्ही दोन कुटुंबीय होतो. दोन जोडपी आणि एक गोंडस मुलगा. प्रत्येक क्षणात एकमेकांची साथ, सहकार्य आणि सामंजस्य अनुभवायला मिळालं. प्रवास म्हणजे केवळ ठिकाणं पाहणं नव्हे, तर नात्यांना समजून घेणं, त्यांची उब अनुभवणं आणि एकत्रित आयुष्याचे काही सुंदर क्षण साठवणं — हे आम्ही अनुभवलं.

✍️ शेवटी...

हा संपूर्ण प्रवास, बर्फवृष्टीपासून राफ्टिंगपर्यंत, सिसुच्या सौंदर्यापासून मॉल रोडवरील गोंडस खरेदीपर्यंत, आमच्या जीवनातील एक सुंदर पर्व ठरलं आहे.

प्रवास संपतो, पण आठवणी नाहीत...

"निसर्गाची भेट हे सौंदर्याचं जणू एक गुपित असतं, आणि हे गुपित उलगडण्यासाठी आपल्याला सतत प्रवास करावा लागतो..."

लेखन - ॲड. पंकज ठाकरे